De betekenisbaan van.. Daan
- Geschreven door Marieke Jacobs
- 26/07/2021
In zijn baan bij een krantenuitgeverij miste Daan Bleichrodt (40) alle vorm van zingeving. Hij solliciteerde bij natuurorganisatie IVN en kreeg er, zonder aansluitende achtergrond, een baan. Toen hij een TED Talk zag over Tiny Forests voelde hij in elke vezel van zijn lichaam dat hij dat initiatief verder moest brengen om kinderen in verbinding te brengen met de natuur. En met succes, want inmiddels staan er 144 minibossen in Nederland. Daan deelt zijn verhaal over de stappen in zijn betekenisvolle carrière.
Om te beginnen, wat is de rol die je hebt bij IVN?
Ik werk bij IVN als programmanager van het Tiny Forest project. Met dat project ben ik 5 tot 6 jaar geleden begonnen met één minibosje in een stadspark en dit is uitgegroeid tot een programma met minibossen in meer dan vijftig gemeenten. Inmiddels is er zelfs internationale uitbreiding. Met de Tiny Forests willen we een bijdrage leveren aan de biodiversiteit en mensen een natuurbeleving geven.
Is het voor jou altijd duidelijk geweest dat je aan deze thema’s wilde werken?
Nee, dat is bij mij stap voor stap gegaan. Ik heb voorheen bij een krantenuitgeverij gewerkt, maar dat voelde na een paar jaar niet meer goed. Hoewel het een leerzame plek was, was het werk voor mij niet zinvol. Veel mensen moesten in die tijd weg en als ik dan uitzocht waarom dat was, kwam het uiteindelijk toch altijd neer op rendement voor aandeelhouders. Dat motiveerde mij niet. Ik miste in die baan alle vorm van zingeving en begon dus de zoektocht naar een nieuwe plek.
Hoe heb je die zoektocht aangepakt?
Ik ben gaan solliciteren bij NGO’s. Via een collega hoorde ik uiteindelijk van IVN, een organisatie voor natuureducatie. Ik had er nog nooit van gehoord en vroeg me af of mijn profiel wel geschikt zou zijn, aangezien ik een hotelschool- en bedrijfskundige achtergrond heb. Er werkten in die tijd vooral biologen, onderwijskundigen en leraren en ik was uiteindelijk de eerste bedrijfskundige. Al tijdens het sollicitatiegesprek zei de directeur dat ik direct kon beginnen. Hoewel het werk wat ik in het begin bij IVN deed al een stapje in de goede richting was, had ik ook daar eerst niet altijd het gevoel van zingeving.
Tip: laat je niet afschrikken door je (studie)achtergrond.
Wanneer veranderde dat gevoel voor jou?
Mijn hart ging pas echt sneller kloppen toen ik op een conferentie hoorde over speelnatuur. Ik leerde dat er kinderen zijn die nog nooit in een bos zijn geweest. Dat greep mij meteen aan en ik besloot daar meer programma’s voor te gaan opzetten. Binnen IVN is er veel ruimte voor ondernemerschap. Als je iets leuk vindt en je regelt er financiering voor, dan heb je de mogelijkheid om daar vorm aan te geven. Zo zette ik projecten op zoals Gezonde Schoolpleinen en de Nationale Buitenlesdag.
En hoe startte je het Tiny Forest project dan?
Ik zag de TED Talk van de Indiase ingenieur Shubhendu, die het had over Tiny Forests. Toen ik het zag dacht ik gelijk ‘dit is het idee waar ik al lange tijd naar op zoek ben’. Ik zocht al een tijdje naar een soort Cruyff Court voor de natuur om kinderen daarmee te verbinden. Er kwam echt een soort oerkreet vanuit mijn onderbuik en ik voelde in elke vezel van mijn lichaam dat ik er iets mee moest doen.
Hoe ging het verder na het kijken van dat filmpje?
Via Twitter zocht ik contact met de bedenker van de minibossen en na een gesprek met hem had ik helder wat er nodig was om een eerste Tiny Forest in Nederland te plaatsen. Ik vertelde aan iedereen over dit initiatief, begon een kleine groep collega’s om mij heen te verzamelen die ook enthousiast werden en ook schrijver Maarten Bruns kwam op mijn pad, die graag mee wilde doen. Ook haalde ik de eerste financiering binnen.
Ik zocht heel bewust naar mensen binnen gemeenten die het tof vonden om een experiment aan te gaan. Dat soort mensen heb je nodig om het verder te krijgen. De financiering van de Postcode Loterij zorgde er uiteindelijk voor dat we flink konden opschalen. Ook in Engeland en België is het initiatief inmiddels uitgerold en daarnaast hebben we initiatiefnemers in Curaçao en Ierland geholpen om het op te zetten.
Tip: zoek bondgenoten die ook geloven in jouw initiatief. Zo sta je er niet alleen voor en help je elkaar samen verder.
Wat voor verschil merk jij met deze baan en eerdere banen, waarbij je dat gevoel van zingeving miste?
Als ik die verbinding met mijn missie niet voel, dan neemt mijn motivatie heel snel af. Ik merk dat meteen aan de mate waarin ik zin heb om ergens aan te beginnen. Ik zit nu in het hart van de missie van IVN en dat voelt heel goed. Ik ben met hele concrete producten bezig die mensen met de natuur verbinden én die een directe bijdrage leveren aan de biodiversiteit. Af en toe kan ik die tegenzin nog wel ervaren bij werkzaamheden voor de interne organisatie, maar ik zit nu op een plek waar ik er mijn eigen draai aan kan geven en dat werkt voor mij goed.
Tijdens je werk voor de minibossen heb je een burn-out gekregen. Iets wat veel voorkomt op dit moment, ook in betekenisvolle organisaties. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Als je iets wilt doen voor de biodiversiteit en het klimaat, dan is je werk nooit af. Ik had een sterk gevoel dat ik de aarde moest redden en dat was een illusie, want dat kan ik niet in mijn eentje. In combinatie met persoonlijke omstandigheden, zoals kinderen krijgen, verhuizen en verbouwen, werd het te veel. Als je een baan met betekenis hebt, dan ligt het gevaar op de loer dat je jezelf gaat wegcijferen. Ik probeer nu genoeg rust, pauze en reflectiemomenten in te bouwen en zoek geregeld de natuur op.
Veel mensen die we tijdens onze programma’s begeleiden concluderen dat ze iets willen doen met educatie, natuur en klimaat. Wat voor tips heb je voor hen?
Goede vraag, die vraag krijg ik zelf ook geregeld in mijn mailbox. Er zijn twee dingen waar ik aan moet denken. Onze collega Vivian heeft vijf jaar geleden contact met mij gezocht en gezegd ‘ik hou van natuur, van kinderen en van onderwijs, wat kan ik doen?’. Uiteindelijk is ze begonnen op een werkervaringsplek en nu heeft ze een baan bij ons. Daarnaast is vrijwilligerswerk ook altijd een goede stap richting een baan, denk aan onze natuur- en schoolgidsenopleidingen.
Ik ken ook mensen die als zelfstandige verder zijn gegaan, een aantal natuureducatieworkshops hebben ontwikkeld en zo langs scholen zijn gegaan met het aanbod om natuurlessen te verzorgen. Het is misschien niet een pad waar je snel aan denkt, maar het kan wel. Ik weet dat er voor invalleerkrachten best veel geld beschikbaar is, dus ga langs gemeenten in de buurt en klop eens aan bij scholen.
Tip: overweeg vrijwilligerswerk of een werkervaringsplek om bij te dragen aan datgene wat jij belangrijk vindt en tegelijkertijd relevante (werk)ervaring op te doen.
En heb je verder nog tips voor mensen die een betekenisvolle carrière willen waarin ze meer voldoening en energie ervaren?
Kijk eens terug naar je kindertijd: wat was het wat je vroeger leuk vond om te doen? Bij je innerlijke kind kun je veel vinden over wat je missie is. Zo vond ik het bijvoorbeeld altijd heerlijk om buiten te spelen, vond ik tekenen leuk en was ik ook veel met natuur bezig. Die elementen komen nog steeds terug in mijn werk en dat levert me nog altijd veel plezier op. Dus vraag jezelf wat voor mensen je om je heen had en wat je allemaal deed als kind om zo te achterhalen wat jij wilt met je loopbaan.
Daan interviewden we voor de reeks ‘De betekenisbaan van..’. Binnenkort volgt hier het verhaal van Vivienne. Stay tuned!
Ook interessant
Ben jij klaar voor een volgende stap?
Heb jij besloten dat het tijd is om ook werk te maken van je duurzame of maatschappelijke ambities op carrièrevlak? Grote kans dat je je dan afvraagt: wat wil ik eigenlijk en hoe pak ik dat aan?
Precies daarmee gaan we aan de slag in ons gratis webinar ‘Maak werk van Waardevol Werk’. We zetten samen de eerste stap naar meer betekenis in je (huidige) werk én je krijgt concrete handvatten hoe je daarna verder kan. Ben je erbij?