Blog – Na 18 jaar (!) plezier in mijn werk bij Wageningen University & Research, zat ik door allerlei personeelswisselingen ineens niet meer zo lekker op mijn plek. De vrije rol die ik altijd had gehad, was plots onduidelijk geworden, ook voor mezelf. Ik wilde hier het gesprek over aangaan met mijn leidinggevende, en natuurlijk was haar eerste vraag: wat wil je? Goede vraag, maar niet zo makkelijk te beantwoorden. In dit blog deel ik hoe ik ontdekte wat ik wél wilde en hoe ik een nuttige baan vond waar ik bijdraag aan wat ik belangrijk vind.

Ja, wat wil ik eigenlijk? Het antwoord had ik niet direct. Dus ik ging op zoek. Ik heb eerst alles op een rijtje gezet wat ik eerder al eens aan loopbaancoaching had gedaan en de feedback die ik in al die jaren had gekregen. Ook heb ik de vragen geprobeerd te beantwoorden over passie (wat vind ik leuk?), vaardigheid (wat kan ik goed?) en missie (wat vind ik belangrijk?) die gesteld worden in het boek Grip van Rick Pastoor. 

Rode draad
In deze brij aan informatie zocht ik naar een rode draad, een richting. En die vond ik een beetje, maar het was nog niet concreet genoeg. Vooral de antwoorden over passie en missie niet. Waar wil ik nou eigenlijk mijn tijd aan besteden? Welke bijdrage wil ik leveren? Waar loop ik warm voor? Tijdens het zoeken en rondkijken stuitte ik op LinkedIn op de Workshop Waardevol Werk van BetekenisBaan. Die sprak me aan. Op papier in ieder geval. Dus ik heb eerst de gratis webinar gevolgd om eens te kijken wat deze dames in huis hadden. Veel! Al tijdens de kleine oefening in de webinar, krijg ik meer inzicht en grip op de richting waarin ik verder wilde. Dus ik heb me direct opgegeven voor de Workshop (betaald door mijn werkgever, heel tof van ze!).

Directe impact
Tijdens de eerste sessie van het programma werd me al duidelijk dat ik een baan zocht waarbij ik mensen wilde helpen om hun leven te verduurzamen. Oeps, zo’n baan was er bij de universiteit niet. Dat vond ik best een spannend idee, ik kon me geen ander werk buiten de universiteit voorstellen. Ik had er al weleens over gedacht om te vertrekken, maar bij dat idee kreeg ik het behoorlijk benauwd. Waar moest ik dan naartoe? Wat ging ik dan doen?

Ik vond het ook moeilijk om me voor te stellen wat ik buiten de universiteit waard was. Daarbinnen had ik een prima zelfvertrouwen over wat ik kon, maar daarbuiten werd ik wat onzekerder. De Workshop Waardevol Werk heeft me heel goed geholpen om scherp te krijgen waar ik een bijdrage aan wil leveren, waar mijn kracht zit, en waar dat in werk bij elkaar komt. Dat ik nu zo duidelijk wist wat ik wilde, maakte het toch ook makkelijker om te besluiten na al die jaren te vertrekken.

Verdiepen en versmallen
Verduurzamen was nog wel een breed begrip, dus ik ging verder op onderzoek uit. Ik deed mee aan KlimaatGesprekken waar veel onderwerpen voorbij komen: mobiliteit, consumeren, eten, wonen. Ook heb ik me aangemeld om bij een vrijwilligersgroep in mijn woonplaats te helpen bij het maken van warmtescans van woningen. Vanuit dat vrijwilligerswerk kon ik ook deelnemen aan een aantal trainingen. Zo kon ik mooi eens snuffelen aan de verschillende thema’s, zowel theoretisch als in praktijk, en ontmoette ik interessante mensen in het veld.

Met name de energietransitie in woningen bleek me aan te spreken. Om meer van de mogelijkheden in die sector te horen, ben ik met allerlei mensen gaan ‘koffie drinken’. Soms echt, soms virtueel. Ik heb mensen benaderd die ik kende, maar ook sprak ik onbekenden die ik op LinkedIn gevonden had. Eigenlijk staat vrijwel iedereen er wel voor open om eens te vertellen over zijn of haar duurzame baan. Zo kreeg ik een goed beeld van de kansen in een voor mij onbekende sector en of daar mogelijkheden zijn voor iemand met mijn achtergrond. En zo had ik ook ineens een nieuwe baan.

Nieuwe start
Op een gegeven moment werd ik gebeld door iemand, die was getipt om eens met mij te babbelen door iemand waar ik koffie mee had gedronken. We hadden een heel leuk gesprek over zijn bedrijf en mijn zoektocht. Door de Workshop Waardevol Werk had ik goed scherp gekregen wat ik wel en niet wilde en dat hielp me enorm om me goed uit te drukken. Ik dacht nog dat dit weer een ‘koffiegesprek’ was maar achteraf bleek het mijn 1^e sollicitatiegesprek te zijn. Twee gesprekken later had ik een contract voor een nieuwe baan in handen! Ik mocht aan de slag als adviseur participatie en communicatie bij De WarmteTransitieMakers; bewoners helpen om aardgasvrij te gaan wonen.

Het ging ineens heel snel, maar alle punten van mijn checklist voor mijn ideale betekenisbaan die ik tijdens de Workshop Waardevol Werk had opgesteld, kon ik afvinken. Nou ja, als ik heel eerlijk ben, ik moest wel iets inleveren op mijn arbeidsvoorwaarden (die waren ook belachelijk goed bij de universiteit), maar ik kreeg er een betekenisvolle baan voor terug.

Goed doen voelt goed
En zo’n nuttige baan voelt goed. Ik werk nu vanuit een intrinsieke motivatie. Met allemaal collega’s die dat ook doen. Soms word ik een beetje treurig van de stapel crises van nu en bekruipt me het gevoel dat we te laat zijn, maar het voelt goed dat ik nu ook in mijn werk mijn steentje bijdraag. Aan mij zal het niet liggen